U listu Sloboda iz 1962. godine objavljen je tekst autora Šefika Pašića o sahrani Rizvana paše Rizvanbegovića, 1878. godine u Mostaru.
“U malom groblju (haremu) kod Karadžozbegove džamije ističe se jedan nadgrobni spomenik od mramora. Tu je zakopan Rizvan-paša Rizvanbcgović, sin hercegovačkog vezira All-paše Rizvanbegovića. On je vršio delikatne dužnosti u raznim krajevima Turske carevine. Bio je stručnjak za finansijsko poslovanje većeg ranga. Osim toga je bio carski namjesnik u raznim pokrajinama.
Ali, poslije ubistva njegovog oca — Ali-paše Rizvanbegovića kod Banje Luke 1851. godine, on je bio prognan u Malu Aziju. Ubrzo je pomilovan i vršio jc dužnost političkog rukovodioca u Edreni, zatim u Rumeliji (1856. godine), pa u Angori. Penzionisan je 1861. godine i tada se vraća u Mostar.
Rizvan-paša Rizvanbegović bio je vrlo uticajna ličnost, jer je imao veze sa mnogim rukovodiocima ondašnje Turske carevine, pa je Hercegovce svugdje protežirao.
Međutim, neposredno poslije okupacije grada Mostara i Hercegovine od strane austrougarskih trupa, umro je Rizvan-paša Rizvanbegović. S obzirom da su Mostarci s nepoverenjem gledali u novu vlast, a da bi ih na bilo koji način pridobili, general Jovanović, komandant okupacionih austrougarskih trupa u Hercegovini, donese odluku da smrt Rizvan-paše Rizvanbegovića iskoristi u političke svrhe.
Sahrana je obavljena na najsvečaniji način: Tijelo pokojnika je stavljeno na lafet, a vojna muzika je svirala posmrtne marševe, Na sprovodu je bila počsna straža i čitav oficirski kor mostarskog garnizona. Sahrana je obavljena na trošak države.
Rizvan-paša Rizvanbegović je prvi musliman kojem je svirala muzika na sprovodu poslije 1878, godine i kojem su austrougarski viši oficiri držali posmrtne govore.
To su sve uradile ondašnje vlasti iz političkih razloga kako bi za sebe pridobili muslimane i zbog toga su taj sprovod Mostarci nazvali — političkim sprovodom”.
Šefik Pašić
Prilog: izvod iz lista Sloboda, 1962. godine
Priredili: Tibor Vrančić, Smail Špago, Armin Džabirov
(NovaSloboda.ba)
