Na slici u prilogu je prikazana dženaza mostarskog pjesnika Osmana Đikića, 30.03.1912. godine
Knjižar i izdavač Trifko Dudić je od ove fotografije napravio razglednicu, čiji je prihod išao za izgradnju spomenika Osmanu Đikiću.
Beogradski arhitekt Aleksandar Deroko je 1936. godine dizajnirao i napravio turbe u pseudo-maurskom stilu, koje se nalazi u haremu Karađozbegove džamije.
Osman Đikić rođen je 1879. godine u Mostaru, gdje je završio ruždiju i nekoliko razreda gimnazije. Kada je isključen iz gimnazije, seli se u Carigrad, gde je nastavio školovanje. Iz Carigrada je otišao u Beograd, a onda u Beč, gde je diplomirao na Trgačkoj akademiji. Radio je kao bankarski činovnik u Zagrebu, Brčkom i Mostaru. Godine 1909. preselio se u Sarajevo nakon što je izabran za sekretara Muslimanskog kulturnog društva “Gajret” i kao urednik lista “Gajret”, a sljedeće 1910. godine, pokrenuo je politički list “Samouprava”.
Poeziju je počeo pisati veoma mlad, a objavljivao ih u novinama “Bosanska vila”, “Zora”, “Behar” i drugima. Objavio je zbirke pjesama “Muslimanskoj mladeži”, “Ašiklija” i “Pobratimstvo”, a autor je drame “Zlatija”, koja se prikazivala na “Gajretovim” i drugim zabavama. Bio je i kolekcionar nacionalnih umotvorina, ali ih nije objavljivao, već je sve skupljeno ustupio Srpskoj akademiji nauka u Beogradu.
Umro je od tuberkuloze u Mostaru, 30. marta 1912. godine.
(wikipedia)
Fotografija: sa sahrane 1910. godine i portret Osmana Đikića
Priredili: Armin Džabirov, Smail Špago, Tibor Vrančić
(NovaSloboda.ba)
