Na ovogodišnjem Sarajevo Film Festivalu, među takmičarskim dokumentarnim filmovima trenutno po prodatim ulaznicama vlada veliko interesovanje publike za film “Svjetla Sarajeva”, koji će svjetsku premijeru imati 15. augusta u kinu Cineplexx Sarajevo.
Za samo desetak dana 20.000 pregleda imao je trailer filma, koji govori o bendu “Zabranjeno pušenje” i značaju koji dvorana Skenderija ima za sarajevsku kulturnu scenu.
U intervjuu za Fenu, režiser filma Srđan Perkić otkriva da će 16. avgusta, u 22.45 sata, uslijediti dodatna specijalna projekcija filma između Zemaljskog i Istorijskog muzeja u Ljetnom kinu Novo Sarajevo, gdje će “Zabranjeno pušenje” napraviti ekskluzivni “unplugged“ koncert pod nazivom “Dok gore Svjetla Sarajeva” sa pet-šest pjesama posvećenih sarajevskim kvartovima odnosno gradu Sarajevu.
Pola vijeka istorije Skenderije u filmu je ispričano iz ugla lidera grupe “Zabranjeno pušenje” Seje Sexona, koji potpisuje scenario za film.
“Ostao sam fasciniram scenarijem i on je nesvakidašnji. Sexon je ispričao intimnu iskrenu priču, koja kreće od djetinjstva, puna mladalačkih snova, pa i neuspjeha, a takvu priču nikada nije izjavljivao u brojnim svojim intervjuima. Sjećam se da je moj tim ljudi, mlada ekipa filma, dok je čitala scenario smijala se, ali im je isto i potekla poneka suza, jer je riječ o veoma emotivnim trenucima”, rekao je Perkić.
Ideja za film dolazi kada menadžment prvi put spominje proslavu 50 godina Skenderije.
“To mi je veoma dobro zvučalo pogotovo kada se izgovori pola vijeka budući da Skenderija, koja je kako mi volimo reci naš hram muzike i sporta, a utoliko ima jednu divnu istoriju. Pogotovo želio sam da taj istorijski period ispriča Sejo kroz narativ iz svoje perspektive. Ta poveznica 1969. – 2019. godina koja je bila prva inspiracija za film”, kazao je Perkić.
S druge strane, bilo mu je interesantno prikazati u filmu ono što fanovi obično ne mogu da vide, od backstage-a, priprema za koncerte do najintimnijih trenutaka članova benda, ali bez klasičnog intervjua. Raditi film sa klišeiziranim intervjuom nije ga uopšte zanimalo.
Publika će ući u “Svjetla grada” i vidjeti da je čitav tim iz duše radio film, pri čemu je finansijski segment gotovo potpuno izostao.
“Mi smo se ‘bacili’ u taj film srcem i dušom bez kompletno završenog finansijskog projekta. Ja sam kompromitovao u početku neki familijarni budžet i tako smo krenuli. Uopšte nismo čekali da se sklopi neki producentski mozaik. U to uletiš hrabro, jer u drugom slučaju vjerovatno ga ne bi ni realizovali. Onda su blagovremeno došli koproducenti Al Jazzera i BH Telecom, i prepoznali različitost filma”, navodi Perkić.
Ponosan je na čitavu ekipu filma, koju čine dvije mlade dame kojima je ovo prvi film producentica Amra Hadžihafizbegović – Deović, izvršna producentica Sabrina Beširević. Tu su i konsultanti Muris Beglerović, Dario Vitez, Tesa Sučić, montažer Tomislav Josipović, dizajner zvuka Toni Lović, te narator trailer filma Haris Burina, koji je fantastično odradio svoj posao.
“Ekipu biraš ne samo zbog profesionalnosti, biraš ljude koji ti se dopadaju, koji su moralno čisti, a imaju izvanrednu energiju. Oni su činili upravo tu dobru energiju, a meni je uvijek bila ideja da to bude neka mlada sarajevska raja, tako da im film bude ostavljen u amanet. Veseli me njihova ogromna radost odnosno da smo u oficijelnom takmičarskom programu izabrani između osam svjetskih premijera dokumentarnog filma na 28. Sarajevo Film Festivalu, gdje je konkurencija veoma jaka”, naglasio je Perkić.
Nije mu bilo teško režirati film, jer je imao sreću da radi sa navedenim timom i članovima benda “Zabranjeno pušenje” u “divnoj atmosferi”. Sa mladim timom, jasnom vizijom i veoma jednostavnim ljudima koji su danas u “Zabranjenom pušenju” radio je, kaže, bez ikakvih problema.
“Zato bi mladoj sarajevskoj raji poručio ‘baci se u nešto što osjećaš, voliš i što te čini sretnim i u što vjeruješ’. Ovo je jedan mali apel, ne čekajte da vam se kompletno završi taj produkcijski mozaik, jer je Sarajevo puno mladih i kreativnih ljudi. Radite autentične priče bez kopiranja onoga sto ste vidjeli na zapadu”, poručuje Perkić.
Takođe, film donosi priču o gradu Sarajevu, čija je sudbina da se u njemu rađaju i događaju čuda.
“U nekom ambijentalnom smislu ta zimska hladna noć bila je motiv kada smo htjeli predstaviti Svjetla Sarajeva, koji je i naziv filma. Taj naziv , u principu, metaforičnog karaktera, ona je sintagma za sve savremenike, muzičare koji su stasali u Skenderiji, sportiste i na kraju krajeva sve jednostavne i dobre ljude ovoga grada. U ambijentalnom smislu za Svjetla Sarajeva je izabrana hladna i zimska sarajevska noć, ponekad maglovita, a ponekad kristalno transparentna. Stoga motivi sa sarajevskih ulica nisu uobičajene turističke vedute prirode, nego autentični zapisi noćnog života jednoga grada. Upravo ta hladna zimska noć ponekad sa stidnim i prigušenim svjetlima, a nekada sa dominantnim bila je naša inspiracija u vizuelnom smislu. Dala nam je tu finu kreativnu inspiraciju za opisati jedinstvena i životopisna sarajevska naselja, mahale te svakodnevnicu življenja običnih ljudi. Upravo ti obični ljudi i njihove životne priče bili su inspiracija nama, ali i bendu koji ih je pretvorio u vanvremenske pjesme”, istakao je u intervjuu za Fenu Perkić.
(Fena)
