Filmski i pozorišni glumac Davor Janjić preminuo je u 54. godini, 28. novembra na Vojnomedicinskoj akademiji u Beogradu.
Glumica Hasija Borić koja je s Janjićem glumila u predstavi “Viktor ili djeca na vlasti” u režiji Dušana Jovanovića Narodnog pozorišta Sarajevo, te filmu “Stanica običnih vozova” u režiji Nenada Dizdarevića, kazala je da je veoma potresena viješću o smrti dragog kolege Davora.
“Bilo je zaista uzbudljivo gledati ga na sceni. Imao je sve što treba velikom glumcu. Pamet, talenat, tehniku. Nosio je i bunt svoje generacije. Sjećam se da je genijalno imitirao Tita. Ali, najviše se sjećam jednog iznimnog senzibiliteta. Krhka je duša iznimno obdarenih. Trnje preživljava, mraz ubija ruže”, kazala je za Fenu Hasija Borić Stojić.
Davor Janjić je rođen je 1969. u Tuzli. Studirao je filmsku glumu u Studiju za mlade glumce i na Akademiji u Sarajevu.
Glumom se počinje baviti u ranim godinama te i prve nagrade za najboljeg mladog jugoslovenskog glumca dobija 1976., 1977. i 1978. godine.
Janjić je glumio na filmu, u televizijskim dramama i pozorištu (uloga Calibana u “Vihoru”, glavna uloga u “Viktor ili dan mladosti” u izvođenju Narodnog pozorišta Sarajevo). Bio je član Otvorene scene Obala Sarajevo, te najmlađi član Ateljeja 212 u Beogradu.
Glavne uloge je odigrao u filmovima: “Outsider” (1996, r.A. Košak, Grand Prix Kairo 1998); “Magareće godine” (1994, r. N.Dizdarević, Grand Prix Valencia 94); “Čaruga” (1991, r. Rajko Grlić, takmičarski program Tokio 92); “Belle Epoque” (1991 r. Nikola Stojanović); “Granica” (1990, r. Z. Maširević, Grand Prix Atlanta 91, Zlata arena Pula 90); “Život sa stricem” (1988, r. Krsto Papić, Zlata arena za najbolji jugoslovenski film Pula 88, FIPRESCI Montreal 88); “Ono malo duše” (1990, . A. Kenović, Grand Prix Monte Carlo 87, Cannes 90, Los Angeles 91); strane uloge. Takođe u: “Blues za Saru” (1998, r. B. Jurjaševič); “Welcome to Sarajevo” (1997, . M. Winterbottom); “Gorila se kupa u podne” (1993, . D. Makavejev); “Kuduz” (1990, . A. Kenović); “Stella” (1989, r. P. Krelja). 1988 je primio nagradu “Sedam sekretara SKOJ-a”, 1988 Grand Prix “America” za najboljeg glumca, Montreal, 1989 nagradu “Oslobođenja” i 1990 nagradu filmskih kritikov FIPRESCI za dostignuća u filmskoj glumi. U razdobju 1991-96 živeo je u Londonu, od 1996 živi u Ljubljani. Zadnjih godina glumio je takođe i u više studentskih i kratkih filmova (AGRFT, FAMU, Sarajevo, Beograd). Od 1997 predaje u školi GILŠ (gluma pred kamerom, filmski jezik), od 1998 mentoriše u okviru škole “Pokaži jezik” (pisanje scenarija za cjelovečernji film).
Od 1991. do 1996. godine boravio je u Londonu, a od 1997. godine živio je i radio u Sloveniji.
(Fena)
