U upravnom sporu koji je pokrenut u februaru 2023. godine, Okružni sud u Banja Luci je 29.12.2023. godine donio presudu kojom se tužba Centra za životnu sredinu u cjelosti uvažava i poništava Studija uticaja na životnu sredinu, koju je Ministarstvo za prostorno uređenje, građevinarstvo i ekologiju izdalo za planiranu termoelektranu “Ugljevik 3”.
Ovo je druga presuda u korist Centra, odnosno drugo sudsko poništenje sporne Studije uticaja na životnu sredinu izrađene za ovaj privatni projekat, koji je još 2014. godine Vlada Republike Srpske jednostrano proglasila kao projekat od opšteg interesa.
Iz Centra za životnu sredinu napominju da je u ranijem sudskom postupku, rješenje kojim se odobravala Studija, poništeno zbog bitnih povreda postupka, odnosno zbog nedosljednog provođenja prekograničnih konsultacija sa susjednim zemljama koje bi bile pogođene negativnim uticajem rada TE “Ugljevik 3”, tj. aerozagađenjem. Kako u ponovljenom postupku Ministarstvo nije provelo prekogranične konsultacije u skladu sa pravnom poukom suda, to je rezultiralo ponovnim odobravanjem Studije bez stvarnog razmatranja primjedbi javnosti iz susjednih zemalja, što je protivno domaćoj regulativi i Espoo konvenciji.
“Međutim, bitno je istaći da je sud po prvi put jasno ukazao da je prilikom ponovnog odobravanja Studije, Ministarstvo očigledno zanemarilo i ostale relevantne međunarodne obaveze. Naime, sud je zaključio da u ponovljenom postupku tuženi nije pokušao da dovoljno utemeljeno opravda realizaciju spornog projekta, a u kontekstu obaveza iz Ugovora o uspostavljanju Energetske zajednice, Sofijske deklaracije, Zelene agende za Zapadni Balkan i Pariskog sporazuma, koji BiH obavezuju na progresivnu dekarbonizaciju privrede do 2050. godine. Ovim je sud, u okviru upravnog spora, zapravo ušao u meritum upravne stvari, što je dobar pokazatelj pomaka u vladavini ekološkog prava u BiH i prepoznavanja globalnih napora u dostizanju klimatske pravde”, izjavio je Redžib Skomorac, pravni savjetnik u Centru za životnu sredinu.
Kako je za eventualnu izgradnju TE “Ugljevik 3” potrebno sigurno nekoliko godina, dolazi se do grubog kršenja ovih obaveza, odnosno jamstva da će BiH postati karbonski neutralna država najkasnije do 2050. godine, jer ukoliko se izgradnja dozvoli, očekivano trajanje i rad TE “Ugljevik 3” bi znatno premašilo taj prag, i to na štetu životne sredine, javnog zdravlja, ali konačno i buduće cijene električne energije u BiH.
Presudom se dodatno posebno uvažavaju i argumenti tužbe da je relativizovan rad postojeće termoelektrane “Ugljevik 1”, jer je jednostrano ocijenjena usaglašenost njenog budućeg rada sa najvišim standardima zaštite životne sredine, iz čega je Ministarstvo očito izvelo i ocjenu o usaglašenosti kumulativnog štetnog uticaja rada postojeće i planirane termoelektrane.
“Ako zaista uzmemo u obzir da je od puštanja u rad Sistema za odsumporavanje, koji je štetnost emisija u vazduh iz postojeće TE ‘Ugljevik 1’ trebao da radikalno umanji, u protekle tri godine bio operativan tek 28 dana, iako je kontinuiran rad sistema obavezan, time su i tvrdnje o usaglašenosti Studije za planiranu TE ‘Ugljevik 3’, sa pravnom tekovinom EU, zapravo očekivanja vlasti RS koja su jednako u domenu neozbiljnih pravnih pretpostavki, koliko su i empirijski nedokazive”, dodao je Skomorac.
Pred ovoga, ističe se da je nakon niza pravnih aktivnosti, Centar izdejstvovao tri poništenja ekološke dozvole za ovaj projekat, nakon čega je Ministarstvo odlučilo da prekine postupak i praktički suspenduje realizaciju ovog projekata do okončanja postupka pred Vrhovnim sudom Republike Srpske, pokrenutog po zahtjevu Ministarstva.
U tom pogledu, u Centru za životnu sredinu očekuju da Ministarstvo postupi jednako i u ponovljenom postupku u pogledu odobravanja sporne Studije, a čime bi eventualno ublažilo posljedice pravne nesigurnosti koju je do sada prouzrokovalo.
(NovaSloboda.ba)
