Predsjedavajući Predsjedništva Bosne i Hercegovine Denis Bećirović obratio se sinoć na sjednici Savjeta bezbjednosti Ujedinjenih nacija u New Yorku.
Obraćanje predsjedavajućeg Bećirovića prenosimo u cijelosti:
Poštovana predsjedavajuća,
uvažene ekselencije,
na početku obraćanja, koristim priliku, uvažena predsjedavajuća, da Vam poželim uspješno predsjedavanje Savjetom bezbjednsoti Ujedinjenih nacija (UN).
Moja je obaveza da provodim vanjsku politiku države Bosne i Hercegovine, koja se temelji na Ustavu, zakonima i drugim državnim dokumentima.
Naši vanjskopolitički ciljevi su ulazak u NATO i EU. Bosna i Hercegovina je uspješno prešla veliki dio puta ka evroatlantskim i evropskim integracijama. Da nije bilo opstrukcija i blokada, iniciranih izvan granica naše države, naši rezultati bili bi još bolji.
Svi ratovi u dugoj istoriji Bosne i Hercegovine izazvani su agresijama drugih država.
Tako je bilo i od 1992. do kraja 1995. godine. To su potvrdili i sudovi UN-a. Dakle, suštinski problem Bosne i Hercegovine su pokušaji izvana da se naša država oslabi, podijeli i u konačnici uništi.
U maju ove godine, u Generalnoj skupštini UN-a, usvojena je Rezolucija o Međunarodnom danu sjećanja i obilježavanja genocida počinjenog u Srebrenici 1995.
Nakon pravosnažnih presuda najviših sudova UN-a o genocidu nad Bošnjacima, veoma je važno da je i Generalna skupština UN-a usvojila ovu rezoluciju. Ne smijemo zaboraviti, genocid nad Bošnjacima bio je kulminacija agresije na Bosnu i Hercegovinu.
Nažalost, rukovodstvo Republike Srbije ne poštuje presude sudova UN-a i Rezoluciju Generalne skupštine UN-a.
Podsjećam, Srbija je jedina država na svijetu koja je prekršila UN-ovu Konvenciju o sprečavanju i kažnjavanju zločina genocida.
Destruktivnu politiku rukovodstva Srbije slijede i organi vlasti entiteta Republika Srpska. Oni su u nastavne programe osnovnih škola nedavno uveli sadržaje koji glorificiraju presuđene ratne zločince Radovana Karadžića i Ratka Mladića.
Oni nisu heroji. Oni su presuđeni ratni zločinci, proglašeni krivim za genocid, zločine protiv čovječnosti i druge ratne zločine.
Dame i gospodo,
оrgani vlasti entiteta Republika Srpska opasno ugrožavaju temelje Dejtonskog mirovnog sporazuma.
Oni javno zagovaraju:
– unilateralno destruiranje Dejtonskog sporazuma
– obnovu zločinačkog projekta velike Srbije;
– uništenje države Bosne i Hercegovine
– i kršenje međunarodnog i nacionalnog prava.
Ovo nisu samo moje lične konstatacije.
Upravni odbor Vijeća za implementaciju mira je 20. juna 2024. godine jednoglasno zaključio da vladajuća koalicija u entitetu Republika Srpska:
– vrši flagrantne napade na Opšti okvirni sporazum za mir;
– napada ustavni i pravni poredak Bosne i Hercegovine;
– napada suverenitet i teritorijalni integritet Bosne i Hercegovine;
– podriva državu, njene organe vlasti i njen multietnički karakter.
Svjedoci Dejtonskog sporazuma, koji aktivno djeluju u Vijeću za implementaciju mira i UN-u, trebaju upaliti crveni alarm zbog prijetnji miru i stabilnosti u Bosni i Hercegovini i regiji.
Veoma je važno da je Upravni odbor Vijeća za provođenje mira usvojio jasno tumačenje tri važna elementa za osiguranje mira i stabilnosti.
Suverenitet pripada Bosni i Hercegovini, kao jedinstvenoj državi, čiji je teritorijalni integritet zagarantovan, između ostalog, Opštim okvirnim sporazumom za mir.
Entiteti unutar Bosne i Hercegovine nisu države, oni postoje isključivo na osnovu Ustava BiH i nemaju vlastiti suverenitet.
Međunarodna zajednica zadržava neophodne instrumente za osiguranje implementacije Opšteg okvirnog sporazuma za mir.
Dame i gospodo,
rukovodstvo Republike Srbije se agresivno miješa u unutrašnje poslove Bosne i Hercegovine, kao i nekih drugih država u regiji.
Jedan od dokaza ove moje tvrdnje je i usvojena Deklaracija tzv. svesrpskog sabora u Beogradu, 8. juna ove godine. Osim na tzv. svesrpskom saboru, Deklaracija je usvojena u Skupštini Srbije i Skupštini entiteta Republika Srpska.
Tzv. svesrpski sabor ne može biti nadređen državnim organima Bosne i Hercegovine i proglašavati vojnu neutralnost Bosne i Hercegovine.
Jedan od podpredsjednika Vlade Republike Srbije je nedavno otvoreno priznao da je „počelo ujedinjenje Srbije i Republike Srpske“. To je opasno i apsolutno neprihvatljivo.
Vrijeme je da se ovde, u Savjetu bezbjednosti UN-a, kaže istina o stvarnoj namjeri Srbije.
Suštinski cilj rukovodstva Srbije je postepeni Anschluss entiteta Republika Srpska u sastav Srbije.
Taj cilj pokušava ostvariti zloupotrebom paralelnih veza. Podsjećam, u Ustavu BiH jasno piše da se paralelni odnosi sa susjednim državama mogu uspostavljati „u skladu sa suverenitetom i teritorijalnim integritetom Bosne i Hercegovine“. Deklaracija tzv. svesrpskog sabora je suprotna Dejtonskom sporazumu i Ustavu BiH.
Zbog ovih i brojnih drugih razloga, visoki predstavnik je bio obavezan da stavi van snage ovu antidejtonsku deklaraciju. Ona nije samo deklarativni akt, već opasan velikodržavni programski dokument.
Nažalost, visoki predstavnik to još nije učinio.
Pozivam međunarodnu zajednicu, posebno EU, da jasno osudi reaktiviranje projekta velike Srbije.
Ovo se tiče ne samo Bosne i Hercegovine, već i cijele Evrope. Zaustavimo na vrijeme oživljavanje opasnog koncepta „jedan narod, jedan sabor“.
Posebno je neprihvatljivo da rukovodstvo Srbije ne poštuje međunarodno pravo, kao ni konačne i obavezujuće presude Ustavnog suda BiH o državnoj imovini Bosne i Hercegovine.
Državna imovina predstavlja neodvojivi dio teritorijalnog integriteta i suvereniteta Bosne i Hercegovine.
Zloglasni predsjednik Srbije Slobodan Milošević je u Dejtonu pokušao da podijeli državnu imovinu između entiteta. Milošević nije postigao taj cilj tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu, kao ni tokom pregovora u Dejtonu. Međunarodna zajednica ne smije dozvoliti da se ovaj ratni cilj ostvari u miru.
Dame i gospodo,
smatram važnim da je Savjet bezbjednosti UN-a usvojilo Odluku o produženju mandata EUFOR/Althea.
Prisustvo EUFOR-a je važno za očuvanje mira i stabilnosti u Bosni i Hercegovini, ali i u regiji.
Takođe, veoma je važna poruka NATO-a da neće dozvoliti bezbjedonosni vakuum u Bosni i Hercegovini. Ne zaboravimo, mandat NATO-a u Bosni i Hercegovini precizno je utvrđen Aneksom 1-A Dejtonskog sporazuma.
Budućnost Bosne i Hercegovine je povezana s implementacijom presuda Evropskog suda za ljudska prava u Strazburu.
Bosna i Hercegovina ima obavezu da osigura individualna prava građana, a ne samo kolektivna prava naroda. Vrijeme je da retrogradne snage prestanu opstruirati implementaciju presuda Evropskog suda za ljudska prava.
Nedopustivi su pritisci na Evropski sud za ljudska prava zbog najnovije presude u predmetu Slaven Kovačević. Mi moramo eliminisati svaki oblik diskriminacije građana, uključujući i diskriminaciju prema etničkoj i teritorijalnoj osnovi.
Naša je obaveza da Ustav BiH usklađujemo s međunarodnim pravom i opšteprihvaćenim demokratskim principima i praksama. U tom procesu, neophodno je jačati demokratsku i multietničku državu Bosnu i Hercegovinu.
Bosna i Hercegovina je prihvatila Evropsku konvenciju za zaštitu ljudskih prava i temeljnih sloboda kao dio međunarodnih obaveza u okviru Dejtonskog sporazuma, čime je preuzela odgovornost za zaštitu ljudskih prava po najvišim evropskim standardima.
Bosni i Hercegovini ne treba selektivna primjena ove konvencije.
Ustav BiH propisuje direktnu primjenu Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i temeljnih sloboda, kao i prioritet ove konvencije nad svakim drugim pravom.
Bosni i Hercegovini trebaju demokratska rješenja za prevazilaženje trenutnih izazova.
U tom smislu, smatram da se trebamo fokusirati na:
– dosljedno i cjelovito provođenje svih aspekata Dejtonskog sporazuma;
– harmonizaciju Ustava BiH, u skladu sa zahtjevima Evropskog suda za ljudska prava;
– prihvatanje EU acquisa.
Moja država treba politički sistem koji će svim građanima osigurati jednaka prava i bolju budućnost.
Dame i gospodo,
na kraju obraćanja u Savjetu bezbjednosti UN-a, želim posebno naglasiti da je za moju domovinu Bosnu i Hercegovinu veoma važno da se osiguraju neophodni preduslovi koji će garantovati bezbjednost svih građana.
Nažalost, u susjedstvu svjedočimo enormnom naoružavanju ofanzivnim oružjem. Nakon genocida, zločina protiv čovječnosti i udruženih zločinačkih poduhvata iz 1990.ih godina, Bosni i Hercegovini treba omogućiti da ima potrebne odbrambene kapacitete, u skladu s međunarodnim i nacionalnim pravom. To je zajednička obaveza Bosne i Hercegovine i međunarodne zajednice.
Hvala vam na pažnji!
