Online priča o zanatu “Opančari”

Od danas, na facebook stranici Zavičajnog muzeja i facebook, instagram i viber mrežama Narodnog univerziteta u Konjicu, biće predstavljena priča o zanatu „Opančari“

Opanci su bili sastavni dio narodne nošnje i predstavljali su izuzetno lijep detalj u odijevanju

Zanatlije opančari bavili su se izradom opanaka od kože. Opančari izrađivali opanke od sirove i štavljene kože. Opančari su sami “činili” štavili kožu, tako što su je nekoliko dana kiselili u tekućoj vodi, a zatim je stavljali u “sefiju” cementirani bazen ukopan u zemlju. U sefiju je moglo da stane oko 20 koža. Kože se pospu sa 3 kg zagašenog kreča i s malo luga, a zatim se natope vodom. Nakon 15 dana kože se izvade i s njih se skida dlaka i mesina. Ovaj proces se naziva “fargovanje”.

Poslije toga kože se peru u tri vode da se s njih odstrani kreč, a zatim se stavljaju u drvenu posudu “ciluk” izrađenu od “hrastove duge”. Ova posuda ima funkciju hambašče, velikog drvenog korita izrađenog od jednog debla. U ciluk se stavljaju mlaka voda i samljevena hrastova šišarka. Na jednu goveđu koži stavljalo se od 3 do 5 kg šišaarke. Tu se kože zagrijavaju nedjelju dana i miješaju nekoliko puta. Topla voda obezbjeđuje se tako što se voda grabi iz ciluka, zagrijava na kazanu i ponovo vraća. Taj ciklus se ponavlja dva puta, tj. osmi dan se stavlja nova voda i šišarke. Poslije toga kože se stavljaju na motke da se prosuše, zatim se na podu savijaju i sijeku u đonove, koji se ponovo štave u buretu. Njihovo štavljenje traje 2 do 3 nedjelje.

Opanci su bili sastavni dio narodne nošnje i predstavljali su izuzetno lijep detalj u oblačenju.

(NovaSloboda.ba)