Glumica Monika Vitti preminula u 90. godini života
Da li je to snobizam sjetiti se glumice koja je napustila filmski biznis prije 30 godina?
Na neki način da, jer za razliku od svojih koleginica Sophie Loren i Claudia Cardinale, Monica Vitti nije bila zvijezda za svjetla reflektora. Bila je to prelijepa žena sa senzualnim ustima i očima koje su i uz jeftinu šminku, mogle izgledati nedokučivije nego što su to već činile.
Tip za agresivno istaknutu erotiku, kao što se tražilo od južnjakinja po ukusu “swinging” šezdesetih, u prvim godinama svoje karijere konstantno je izbjegavala ovaj prodajni imidž pod vođstvom svog tadašnjeg partnera Michelangela Antonionija. Tek umjereno zaposlena TV glumica probila se 1960. godine u filmu “L avventura”, u kome je je ušla u aferu sa vjerenikom svoje davno izgubljene najbolje prijateljice.
Antonionijev cool režijski stil pronašao je u Vitti pogodan lik za projekciju elegantno odjevenih, savršeno onduliranih građanki, koje su uznemirujuće tendencije ka proračunatom samoopredeljenju, pustile da zasjaju iza fasade hladne pristojnosti. Monica Vitti igrala je sličnu sporednu ulogu za Antonionija u “La Notte”, u “Leclisse 1962”, a tada je već bila ravnopravna glavna glumica uz Alaina Delona, a u Antonionijevom prvom filmu u boji “Ilm deserto rosso” bila je neosporna glavna atrakcija, ovde opet dobrostojeća građanka, koja nakon saobraćajne nesreće počinje da očajava zbog praznine svog postojanja.
Ovim filmovima nije bilo moguće dostići brojnu publiku. Monica Vitti je bila zvijezda kinoteka, malih kino sala za probranu publiku, gdje je korištena kao atraktant u društveno kritičnim filmovima, koji nisu dobijali odobrenja za mladu publiku. Činilo se da joj je 1965. godine došla prilika za međunarodnu karijeru. Joseph Losey je postavio Monicu Vitti u naslovnu ulogu špijunske avanture strip junakinje “Modesty Blaise”, kako se zvao i film. Ali, ono što je moralo izgledati kao ženski James Bond, i što bi bila prva moderna akciona heroina zaglavljena u blještavoj, dosadnoj modnoj reviji iz butika swinging Londona, postao je užasan promašaj na blagajnama kina.
Vitti se vratila u Italiju i pokušala radikalno promijeniti imidž. Kosu, ofarbanu u plavo, vratila je u prirodnu kesten smeđu boju, erotika je postala agresivnija, kao i temperament.
Velika kinematografija jedva da se pojavila u filmovima poput “La ragazza con la pistola” Ne hvataj muškarca s pištoljima ” ili “Ljubomora na italijanskom”, uprkos poznatim režiserima (Mario Moniceli, Luigi Zampa, Luigi Komenccini). Tada je već bila zvijezda i u široj javnosti. Rad s Luisom Buñuelom (“Duh slobode”) ili Andréom Cayatteom (“State Raison”) sada je bio više izbor nego obaveza. Godine 1983. dobila je nagradu za glumicu na Berlinalu za film “Flirt”, a deset godina kasnije se povukla sa filma.
Posljednje pojavljivanje u javnosti bilo je 2002. godine, kada ju je već obuzela Alchajmerova bolest. Monica Vitti umrla je 2. februara u 90. godini.
(ksta)
Lj. G.
(NovaSloboda.ba)
